يه حرف كوچيك ...
بعضي وقتها، بعضي چيزا آدم رو بلند ميكنه و می ندازه توی يه جايی از زندگی
درست مثل ماشين زمان... فقط ای كاش اون چيزها هميشه چيزهای خوبی باشن .
زندگی هر روز مزه مخصوص خودش رو داره يه روز ترشه مثل لواشك - يه روز
شيرين، مثل عسل - يه روز تلخ، مثل چاي ديشلمه... يا شايدم يه روز دل و زد
مثل زولبيا . ولي گاهی اوقات يه وقتايی زندگی خيلی چرپ و چيلی و دوست
داشتنی ميشه مثل ديزی خودمون...!
مي خواستم بگم گاهي اوقات
كوچكترين چيزاي زندگي هم مي تونه به روزها و لحظه های ما رنگ و بوی تازه ای
بده، حتی اگه مثل ديزی اينقدر چرب و چيلی نباشه! يكم كه دقت كنی می بينی
خيلی وقته كه روزها برات تكراری شدن فكر ميكنی هيچ چيزی نيست كه بتونی ازش
لذت ببری و بقيه رو هم تو لذتت شريك كنی . اما يكم كه دقت كنی ميبينی كه
حتی می تونی با بو كشيدن يه چيز ساده پرت بشی به تمام روزهای قشنگ بچگيت و
يا شايدم اونقدر قوی باشی كه بتونی تو اين روزا هم خاطراتی به قشنگی همون
خاطرات گذشته داشته باشی .
شايد هر چيزی بتونه بوی قشنگ زندگی رو بهت نشون بده ...
شايد هر چيزی ...